We hoorden het vandaag pas en zijn er stil van.
We weten niet goed wat te zeggen, alleen dat we veel aan Joep en alle mensen om hem heen denken.
Lieve Joep, tegen beter weten in hopen we je gauw te zien.
Daniel, Mech, familie en vrienden: heel veel kracht in deze bizarre en moeilijke tijden.

Lieve Daan Mieke Heleen Mech en andere familie en vrienden.
Wat schrijven jullie het mooi en open op. Hartverscheurend en troostrijk tegelijk. In de stijl van Joep ook. Vandaag in Haarlem Peter en Neel op bezoek gehad. We breken ons het hoofd over Joep en over jullie, vooral Daan en Mieke die we het beste kennen. En we hebben elk ons eigen gemis en verdriet.
Veel liefs voor jullie allen, ook van Miriam.
En van Dora (6) die af en toe vraagt of papa's vriend al weer terug is. Maar die geen echte notie heeft van " zoek zijn". Wel van een knuffel maar niet van een groot mens.
Maar ook tot mij dringt het waarom van het zoek zijn van Joep vaak niet door.

Louis.

Lieve mensen,

Ik heb jullie gemaild, maar wil graag publiekelijk uitspreken hoe ongelooflijk belangrijk het is dat deze updates verschijnen. Het grote niet-weten zou anders ondraaglijk zijn; ook voor de mensen die net in de tweede ring om hem heen staan, zogezegd. Net als ik.

Ik check deze site minstens 10 keer per dag. Omdat ik het niet snap. Omdat ik het niet wìl snappen. Verdomme Joep, wat is er gebeurd? Wat is er met jou gebeurd?

Was de hele wereld maar zo liefdevol als jullie zijn. Mensen die elkaar overeind houden. Blijf rechtop staan Daniël, Mech, ouders, zussen, broer en iedereen die hem lief is en hem lief heeft.

Erik

Ik las in het eindhovens dagblad een klein berichtje "fotograaf Joep Lennarts vermist". Sindsdien kijk ik divers malen per dag op internet of er al wat bekend is.

Ik ben een van de waarschijnlijk duizende mensen die een verhaaltje heeft m.b.t Joep.

Op een concert in 1994 van ZZtop stond ik samen met een vriend vooraan bij het podium te wachten dat het concert zou beginnen. Hier liep een fotograaf rond, die druk bezig was mooie plaatjes van dit concert te maken. Ik vroeg deze fotograaf terloops of hij foto's had van een bepaalde artiest die (ik geloof 2x in Nederland) had opgetreden, waarop deze fotograaf tot mijn verbazing ja op zei. Deze fotograaf was uiteraard Joep. Hij heeft daarop mij zijn kaartje gegeven.

Ik heb hem dus gebeld, en na maanden kwam er een enveloppe met allerlei proefdrukken. In die tijd bestond nog geen e-mail, dus alles ging per brief en telefoon. Ik had wat verschillende foto's doorgegeven, maar het duurde maanden voordat er reactie kwam. Daarop heb ik telefonisch contact gezocht, en tot mijn verbazing nodigde Joep mij en mijn desbetreffende vriend van het zztop concert uit om een avond bij hem te komen om de foto's te bekijken. (het was intussen al wel 1996)
Voor ons volgde een ontzettende leuke avond. We hebben bij Joep onder het genot van diverse koppen koffie de hele avond in zijn donkere kamer mogen doorbrengen waarbij hij de ene foto na de andere voor onze neuzen stond te ontwikkelen. We konden aanwijzen welke foto's we wilde, en hij drukte ze af op a4 of groter.
We hebben de foto's voor een prikkie meegekregen, onder het excuus van Joep dat het foto's waren uit zijn amateurtijd, en dat hij ook het "nieuwe" fotopapier moest testen.
Wel moesten we beloven de foto's niet te verkopen.

Ik heb door een andere creatieve kennis alle foto's laten scannen en een collage van laten maken van 1 bij 1 meter. Deze hangt altijd prominent midden in onze woonkamer, en ik kijk er nog steeds dagelijks naar met veel plezier.

Ik heb dit verhaaltje geschreven in de hoop dat Joep dit nog ooit leest. Hiermee wil ik eigenlijk alleen maar aangeven dat Joep met zijn werk en passie heel veel mensen een groot plezier doet en heeft gedaan.

Uiteraard hoop ik (waarschijnlijk tegen beter weten in)voor de familie en zijn vrienden en kennissen dat dit op een of ander manier toch nog goed afloopt.

Zoveel gesprekken gehad met Joep de afgelopen jaren waarin we lief en leed vergeleken en uitwisselden. En altijd had ik het gevoel van herkenning, en van overeenkomsten in onze verhalen, zoektochten, hoogte-en dieptepunten. Het gevoel van eenzelfde schuitje. Van twee stappen vooruit, en eentje achteruit, maar wel alsmaar op weg naar een betere tijd. Naar innerlijke rust. Het proberen begrijpen van alles wat onbegrijpelijk lijkt. Niet gemakkelijk, maar er is vooruitgang. Dacht ik dus ook ten aanzien van Joep. Zei hij vaak.
Niet dus. Ik voel me erg onthand, zoals iedereen. Weet net als velen niet wat te zeggen, wat te doen. Voel al een knoop in mn buik bij het idee aan een naderende foto-doorloop. Want hoe gaat dat moeten? Familie en vrienden, hoe ontzettend moeilijk moet het voor jullie zijn ook juist nu het langer duurt. Ik laat nog maar eens weten hoeveel ik aan jullie denk.

Dank jullie voor elk bericht. Ik check de site regelmatig en ben in gedachten bij jullie. Liefs

Wát een ode. Een ode aan iemand die ik alleen van naam en werk ken vanuit m'n werk voor Plaza Futura. Hartverscheurend en liefdevol. Niet alleen jullie woorden, ook jullie acties, jullie samenzijn, jullie grappen en jullie realisme, hoe pijnlijk ook. Er spreekt zóveel uit.

Eén wonder alstublieft. Hoeft niet ingepakt.

Lieve mensen,

Ook ik kijk iedere dag een paar keer. Schokkend en tegelijk heel troostend.
Zoveel herkenning, zoveel onzekerheid maar vooral zoveel warmte.

Beste familie en vrienden van Joep, ik volg jullie berichtgeving met ontzag en bewondering en hoop met allen op het beste,
iemand met goede (oude) herinneringen aan Joep

Lieve familie en vrienden,
Ik heb net het nieuws vernomen van Leen; wat een zware tijd zitten jullie in.
Ik ben diep onder de indruk van de berichten op het blog en de reacties van vrienden, famillie en kennissen. Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte en dat er snel duidelijkheid mag komen.
Veel liefs, Eva

Lieve mensen, heel veel succes de komende tijd. Ik hoor net het nieuws. Vanuit het verre hier is er helaas niet veel dat we kunnen doen, maar in gedachten zijn we elke stap bij jullie.

Heel, heel erg veel sterkte gewenst. Wat moet het bizar voor jullie zijn....

Ik blijf de berichten volgen, heel veel moed en sterkte.

Lieve mensen, Ik denk heel veel aan Joep en blijf voor iedereen hopen.. sterkte!

LIEVE MENSEN OM JOEP,
Vol spanning volgen wij hier vanuit Portugal de berichten van jullie zoeken.
Iedere keer hopen we iets positiefs te lezen.Dat positieve zien we toch ook zo in jullie liefdevol, sterk en dapper gevoel naar Joep toe. We leven intens met jullie mee.
Heel veel sterkte allemaal, liefs Dick en Emilie

Dag na dag geen uitsluitsel. We lezen het blog. Wat een martelweg dit wachten en misschien, misschien........Altijd blijft er de droom 'wie weet', 'zou het .....' en wellicht een begin van berusting 'het kan niet anders'.
In gedachten bij zijn familie en bij deze man en de vraag wat is er in hem omgegaan.
Sterkte gezin en familie. Er zijn velen die met jullie meeleven.

Denkend aan Joep kan ik niet slapen
en niet slapend denk ik aan Joep.
Vrij naar J.C.Bloem.

Het rauwe verdriet waaronder wij dreigden te bezwijken wordt dragelijk gemaakt door de mantel van warmte, compassie en oprecht verdriet waarmee we door de vele vrienden van Joep worden omhuld.Dit houdt ons overeind.
Ook het beeldende weblog met de vele lieve reacties bieden ons troost.
Bevestigd te zien dat onze Joep een man was om van te houden doet ons zoveel deugd.
Bedankt allemaal.

Pap en Mam Lennarts.

Weggaan

Weggaan is iets anders?
dan het huis uit sluipen
?zacht de deur dichttrekken?
achter je bestaan en niet
?terugkeren. Je blijft
?iemand op wie wordt gewacht.

Weggaan kun je beschrijven als?
een soort van blijven. Niemand
?wacht want je bent er nog.
?Niemand neemt afscheid
?want je gaat niet weg.

Rutger Kopland

Op de achtergrond intens met jullie meelevend,
Ingrid Kemps

'Als we nu eventjes aan elkaar denken, zijn we op dit moment heel dicht bij elkaar'

Voor mij verwoord dit heel mooi de warmte en het verdriet die door deze blog voelbaar is. Ik heb pas een paar dagen vgeleden van de verdwijning van Joep gehoord en eht laat me neit los. Ik wil iedereen en vooral de mensen heel dichtbij hem veel sterkte wensen om deze onzekerheid te dragen.

En mocht, wat niemand hoopt maar iedereen vreest, de rivier zijn lichaam hebben meegevoerd
Dan warm ik me aan zijn ziel, zijn integriteit, zijn gulheid en zijn vriendschap
Die als levensaders altijd woest in me zullen blijven stromen
En nooit buiten de oevers zullen treden

Verdomme zeg. Hoe een bijzonder, mooi en echt lief karaktervol mens ben je als je weet of zou moeten weten dat zoveel mensen om je geven, aan je denken... met jou en je grote liefdevolle familie en vrienden, dichtbij, wat verder van je af, maar allemaal met hun hoofd bij hen allemaal, maar toch echt vooral bij jou en met jou in hun hoofd rondlopen... het merendeel van de dag, de gehele dag, de nachten. Dat zorgt er stiekem voor dat je heel dichtbij bent, hoe ver je ook weg mag zijn.
Alle liefs, alle goeds en warme armen en brede schouders om jullie heen.
Lieve Daniel, voel ze.

Het is heel fijn dat jullie berichten blijven plaatsen op de site.
dank je wel

wens jullie alle goeds
lieve en hartelijke groeten

jos van kan
in
Osnabrueck

Ik ken Joep niet persoonlijk. Heb 'm één of twee keer gesproken. Maar in mijn vrienden- kennissen- en werknetwerk zitten velen die Joep kennen of bevriend met hem zijn. En ik zie welk een impact zijn verdwijning heeft op iedereen. Een golf van verbijstering en verdriet die over Nederland uitwaaiert... Met ontzag, respect en een dikke prop in mijn keel lees ik de berichten en de reacties daarop.

Iedereen heel veel sterkte gewenst.

wil jullie veel sterkte maar vooral succes wensen met de zoektocht naar Joep!
warme groet!

Allereerst sterkte voor de familie en vrienden die leven tussen hoop en angst....---------------------Afgelopen vrijdag is door de internationale ReddingshondenGroep de waterkant en het gebied afgezocht op sporen. Naar aanleiding hiervan zijn ze zaterdag verder gegaan samen met de Bossche ReddingsBrigade. Dit om ook sporen te vinden op/in het water. Tevens is de BRB van dienst geweest met 3D sonar apparatuur om onder water te "kijken". (via een lid van de BRB)

Elke dag kijk ik even op de site en lees ik jullie verhalen, leef mee en wens jullie heel veel sterkte. (Een bijzondere berichtgeving van de hulpverlener die om 20:46 een reactie heeft geplaatst.)
Hou vol en houd hoop!

De afgelopen jaren ben ik regelmatig met de auto over de brug bij Hedel naar Den Bosch gereden en heb mij dikwijs afgevraagd waarom deze plek in godsnaam Treurenburg heet. Tien dagen geleden heb ik een verbijsterend antwoord gekregen op mijn vraag en heeft deze plek vanaf nu voor mij een persoonlijke betekenis gekregen waar ik in al die jaren geen seconde bij stil gestaan had.
Ik wens jullie heel veel kracht in deze onwezenlijke periode

Lieve mensen,
Ik ben Joep slechts enkele keren tegengekomen maar mocht hem al na de eerste seconde. Tot mijn schrik lees ik nu over zijn verdwijning. Het leven wordt leuk doordat je af en toe mensen als Joep tegenkomt, ik hoop dus ook van harte dat ik hem nog tegen zal komen.
Heel veel sterkte en liefs gewenst aan alle mensen om hem heen in deze nare afwezigheid van zo'n leuk mens.

We lezen nogmaals 'de tiende dag' en zien in onze gedachten onze lieve vriend Ton, zoekend naar zijn grote broer Joep.........

Ton, nogmaals heel veel sterkte met jouw persoonlijke zoektocht naar Joep.



Rene en Myrza

Lieve mensen,
mijn rechter wijsvinger, die het momentknopje moet indrukken wordt steeds meer een vinger voor Joep, voor zijn familie en vrienden. Als ik druk denk ik aan Joep.
sterkte allemaal,
Gerard.